Zone zt ภาค คำสาบานแห่งปาฏิหาริย์ ของสองเรา

เรื่องย่อ

        เด็กชายอายุ 16 มาดาระ สึกิ(ต่อ) ที่หมู่บ้านของเขา ถูกกวาดล้าง เพราะ ถูกคิดว่าเป็น   ที่เก็บศาสตราวุธโบราณ(?) มาดาระเป็นผู้เหลือรอดคนสุดท้ายของหมู่บ้าน แต่มาดาระนั้น มีพรสวรรค์ด้านเวทย์มนต์ และมีพลังเวทสูงที่ระดับพอๆกับเทพพระเจ้าหรือสูงกว่านั้น จึงได้เข้าเรียนใน โรงเรียน โสนาเซีย ซึ่งเป็นโรงเรียนของ ลูกหลานเทพต่างๆและคนเป็นเทพ เท่านั้นที่จะมาเรียนได้ มาดาระผู้มีพลังอันกลัว และยิ่งใหญ่ ระดับหาได้ยากได้ถูกขนาน นาม ว่า ผู้วิเศษ(ในตอนแรก) จึงต้องเจอกับ ปัญหามากมายและ เรื่องราวต่างๆ มากมาย ที่โรงเรียนแห่งนี้ และ การพบเจอที่เปลี่ยนชีวิตเค้า ไปตลอดกาล

บทนำ
      โรงเรียน โสนาเซีย โรงเรียนที่ได้ขึ้นชื่อ ว่า โรงเรียนที่ คนธรรมดาไม่สามารถเรียนจะต้องเป็น
เทพเท่านั้นที่เรียนได้ เพราะ โรงเรียน โสนาเซีย สร้างมาขึ้นเพื่อให้ เหล่าลูกหลาน  ต่างๆ
ได้ศึกษา หน้าของการเป็นเทพที่สามารถปกครองทุกสรรพสิ่ง เป็นผู้นำของทุกสรรพสิ่งได้
      โรงเรียน โสนาเซีย ถือเป็นโรงเรียนชั้นสูง ของเทพต่างๆจะว่างั้นก็ได้ ตั้งแต่สมัยโบราณแต่พอ
เวลาผ่านไป ทุกสิ่งก็เริ่มเปลี่ยนไป เพราะ ในเวลา ปัจุบัน ได้ มีสิ่งแปลงปลอม เกิดขึ้นมาจาก ไหนไม่รู้
ทำเอาคำบรรยายด่านบนพังเป็นแถบ นั้นคือ การที่ มนุษย์ที่ดูจะธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา ได้เข้ามาเรียนในโรงเรียน โสนาเซีย
เพราะเหตุผลบ้างที่สามารถเปิดเผยได้ 
      นักเรียน ปริศนา คนนั่น มีนาม ว่า มาดาระ สึกิ  ผู้เป็นมนุษย์เพียงคนเดียวในโรงเรียนและเป็น นักเรียนที่ ได้คะแนนสูงสุด
 เรียนเก่งที่สูงสุดในโรงเรียน และ ทั้งที่มีอายุเพียง 16 ก็มีพลังเวทสูงจนน่าตกใจ
        แต่ถึงอย่างนั่น มาดาระ ก็เป็นที่ รังเกียดของลูกหลานเทพต่างๆและคนชั้นสูง ที่คิดเด็ก ที่ไม่หัวนอนปลายเท้า
อย่าง มาดระ จะได้มาเรียนที่ โสนาเซียแห่งนี่และยังเก่งกาด จนได้รับขนาน ว่า ผู้วิเศษ
                  
              
      มาดาระนั่นไม่สนใจ คำว่าใดๆของคนอื่น เขาใช้ชีวิตในโรงเรียน โสมาเซีย โดยตั้งเรียนอย่างเดียวเท่านั้น แต่อย่างนั้น
มาดาระ ต้องทำภารกิจต่างๆที่ เหล่าเทพสั่งให้เขาทำ เพราะไม่ชอบที่น่า และ หวังเขาจะให้ตายภารกิจนั่น แต่ มาดาระ
ก็ได้แสดง ถึงพลังในตัวเขา ที่สามารถทำให้ทุกภารกิจที่เขาทำ เสร็จได้ แบบใช้เวลาไม่ถึง 2 วันเลยด้วยซ้ำ 
ภารกิจที่ได้รับแล้ว อยู่ในระดับที่ เทพยังไม่กล้าทำเลย เช่น สืบข่าว อาวุธลับต่างๆ ซักผ้า(?) ฯลฯ
      หมู่บ้านของ มาดาระ ถูกทำลายจนไม่เหลืออะไรซังอย่าง เขาเป็นผู้รอดมาเพียงคนเดียว  ตอนที่ หมู่บ้านทำลาย มาดาระ อายุเพียง 9 ขวบเท่านั้น
สิ่งที่แปลงคือ เขาไม่ได้มีความรู้สึก อะไรเลย ที่บ้านของตัวเองถูกทำลาย มาดาระ ได้แต่ยืนดู กองเลือดของชาวบ้านมากมาย
 บ้านเรือนที่พังทลาย ทั้งหมู่บ้านเต็มไปด้วยเปลงไฟและกลิ่มคาวเลือด
        มาดาระยืนดูอยู่ๆเฉย ในมือถือ เพียงเศษผ้าที่ขาด มีรูปตราสัญลักษณ์ ดาวสีเงินกับพระจันทร์เปลืองเลือดอยู่ 
นั่นเป็นสิ่งที่ ผู้อำนวยของโรงเรียน โสนาเซีย เห็น มาดาระครั้งแรก และ สิ่งที่อยู่รอบของมาดาระ คือ พลังบ้างอย่างที่ลึกลับ
       “นั่นคือสิ่งที่ ข้าเห็นในตอนนั่น มันทำให้ข้า รู้สึกประหลาด แต่ในพลังนั่น เต็มความเศร้ามากมาย”
         เสียงผู้อำนวยการบอก กับบุคคลที่อยู่ในที่ห้องประชุมแห่งนี่ ที่กำลังมีหัวข้อเกี่ยว เด็กนักเรียนที่ชื่อ มาดาระ
ที่ว่าจะเป็นภัยต่อ นักเรียนคนอื่นๆและสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่อาศัยบนโลกผืนนี้
        “ถึงเขาจะพลังแข็งแกร่งก็จริง แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะใช้มันไปในทางไม่ดี” ผู้อำนวยการกล่าวกับที่ประชุม ซึ่งเรื่อง มาดาระ
 ก็เป็นเรื่องที่มีนักเรียนจำนวนมาก เรียงร้องมา ว่าจะ ให้ย้ายออกจากโรงเรียน โดย คนในที่ประชุมแห่งนี่ก็
เห็นด้วยมากกว่าครึ่ง ว่าจะให้ มาดาระออกจากโรงเรียน
         “ท่านก็รู้ ว่าถึงเขาจะไม่มีอะไรผิด แต่ว่า นักเรียนส่วนมากก็อยากให้เขาออก ทางเราก็กำลังคิดอยู่ ว่า ยังไง เขาก็เป็นตัวอันตรายอยู่ดี
การส่งไปที่เขาควรอยู่น่าจะ เหมาะกว่า”
          หนึ่งในที่ประชุมได้แสดงความคิดเห็น ซึ่งก็มีเหตุผลพอสมควร แต่ยังไงก็ไม่ทำ ให้ ผู้อำนวยการโรงเรียน โสนาเซีย เปลี่ยนใจได้ 
       “ถ้าพวกท่านคิดว่าที่นี่ไม่เหมาะ กับเขาจะให้ ไปอยู่ไหนกัน” ผู้อำนวยการ บอกออกไปกับที่ประชุม
       “คุกเนวาโท” หัวหน้าที่ประชุม กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด ทั้งที่รู้ว่า คุกเนวาโท มันเป็นสถานที่แบบไหน
       คุกเนวาโท หนึ่งในคุกที่มีไว้ สำหรับ จองจำผู้ที่กระทำผิดระดับสูง ซึ่งคนที่อยู่ที่นั่น รั่วแล้ว ไม่มีวันตาย ต้องอยู่ในห้องมืดๆไปตลอดชีวิต
ไม่มีวันเห็นแสงสว่าง ไม่มีแม้อะไรซักอย่าง อยู่อย่างเดียวดาย ไม่มีทั้งเวลา ไม่รู้ว่าตัวเป็นใคร อยู่แต่ในห้องมืดสนิท ดูแล้วคงจะกับว่า
 จะตาย ก็ไม่ตาย จะชีวิตอยู่ไปทำไม คนที่อยู่ในคุก สุดท้ายก็ไม่ใช่คน
       “งั้นหรอ แต่ว่าถึงให้เขาก็ไม่ได้แปลงว่าพลังของเขาจะหายไปซักหน่อย”ผู้อำนวยการ สู้ขาดใจ เพื่อที่จะช่วย มาดาระ ให้ได้
       “ท่านจะบอกอะไร” หนึ่งในที่ประชุมกล่าว
       “ข้าว่าแค่ พลังของเขาก็ แหกคุกออกมาไม่ใช่เรื่องยาก”
        ผู้อำนวยการพูดตามความจริง เพราะ เขาก็เคยเห็นพลังของ มาดาระ มาแล้ว เรียงได้ว่า ขนาด จอมเวทย์สูงสุดห้าคนยังเอาเขาไม่อยู่
        “หึ วันนี่พอแค่นี้ก่อน ผู้ช่วยข้าจะแจ้งการประชุมครั้งต่อไป และหวังว่าจะได้ข้อสรุปเกี่ยวกับเรื่องนี่ในการประชุมครั้งหน้า”
     หัวหน้าที่ประชุมกล่าวปิด แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินออกไป จากห้องประชุม ถึงจะเป็นคนที่แดนเทพส่งมา ก็ยังไม่มีอำนาค
เท่ากับผู้อำนวยการโรงเรียน โสนาเซีย แห่งนี้ ที่จะสามารถสั่งไล่นักเรียนออกได้ด้วยตัวเอง
    
         ประตูห้องปิดลง ตอนนี้ผู้อำนวยการกลับมายังห้องของตัวเองแล้วกำลัง ยืนอยู่ตรงหน้าต่างหลังโต๊ะทำงาน
     “อากาศวันนี่ ช่างดีจริงๆ” ผู้อำนวยกล่าวลอยๆขึ้น
       ลอโนเทีย สวาเคียโนลิก ผู้อำนวยการโรงเรียน โสนาเซีย ตอนนี่อายุน่าจะเกินห้าร้อยไปแล้ว สภาพร่างกายก็ไม่ค่อยดีนัก
แต่ถึงอายุมากแล้ว พลังที่ซ้อนอยู่ภายในไม่ได้น้อยลงเหมืออายุ แต่กลับเพิ่มขึ้นมากกว่าตอนยังหนุ่มซะอีก
        ลอโนเทีย เป็นผู้อำนวยการโรงเรียน โสนาเซีย แห่งนี้ มาเป็นเวลานับร้อยปี อดีต ลอโนเทีย เป็นนักเวทชั้นสูงและยังเป็นหนึ่งในเผ่า โนลิก
 ซึ่งมีสามารถพิเศษคือ พออายุเพิ่มขึ้นพลังเวท ของ โนลิก จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยตามอายุ แต่ไม่ว่ายังไง เผ่าโนลิก ก็ยังมีความลับอีกมากมาย
        “ข้าคงช่วยอะไร เจ้าไม่ได้มาก ทำได้แค่ให้ที่อยู่กับเจ้าเท่านั้น” ลอโนเทียด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง  มาดาระ ที่เหมือนลูกหลานของตังเอง
      “ชีวิตเป็นเจ้า เลืองเองเถอะ ว่าจะทำยังไงกับมัน ข้าเองก็ทำได้แค่ฝังดูเท่านั้น”
      “ ครับ ”